poniedziałek, 12 czerwca 2017

Arthur Schopenhauer

(...) żyjemy więc zawsze w oczekiwaniu czegoś lepszego, i to często zarazem w pełnej żalu tęsknocie za minionym. Rzeczy teraźniejsze natomiast przyjmujemy w poczuciu tymczasowości, uważając je za nic innego, jak tylko drogę do celu. Dlatego to ludzie, spoglądając u kresu swych dni wstecz (...) ze zdziwieniem widzą, iż to, co na ich oczach przechodziło tak niedocenione i mdłe, stanowiło właśnie ich życie - było tym właśnie w czego oczekiwaniu żyli. I tak z reguły przebiega ludzkie życie - człowiek mamiony nadzieją, pląsa wprost w objęcia śmierci.


Na świecie ma się do wyboru tylko samotność albo pospolitość.



Wol­nym bo­wiem jest człowiek tyl­ko wte­dy, gdy jest samotny.


Skłonność do towarzystwa pozostaje u każdego człowieka mniej więcej w stosunku odwrotnie proporcjonalnym do jego wartości intelektualnej i stwierdzenie "on jest bardzo nietowarzyski" oznacza niemal "ten człowiek posiada wybitne cechy".

Samotność jest przeznaczeniem wszystkich wybitnych duchów: od czasu do czasu boleją nad nią, zawsze jednak ją wybiorą, jako mniejsze zło.


Nasze życie można też ująć jako niepotrzebny epizod zakłócający błogi spokój nicości.


Po innych bowiem ludziach, w ogóle po świecie zewnętrznym, nie należy w żadnym wypadku oczekiwać zbyt wiele.

Towarzyskość należy do niebezpiecznych, ba, nawet do zgubnych skłonności, gdyż styka nas z istotami, które są przeważnie pod względem moralnym złe, pod intelektualnym zaś tępe lub głupie.


Moim praw­dzi­wym obo­wiązkiem jest oca­lić włas­ne marzenia.


Jedynym mężczyzną, który nie może żyć bez kobiet, jest ginekolog.


Albowiem im więcej ktoś ma sam z siebie, tym mniej potrzebuje od świata i tym mniej znaczą dla niego inni ludzie.


Na ogół każdy człowiek jest w tej mierze lubiany, w jakiej obniża wymagania stawiane cudzym umysłom i sercom, ale na serio bez obłudy, a także bez owej pobłażliwości, którą rodzi pogarda.


Los jest okrutny, a ludzie żałośni. W świecie tak urządzonym człowiek wewnętrznie bogaty jest jak jasna, ciepła, wesoła izba w śnieżną, mroźną noc Bożego Narodzenia.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz